برای دل ِ خون رباب

 

ای آب ! باید بعد از امروز ، از شرم ، چشمت کور باشد

این ماهی ِ کوچک چگونه ، در پنجه ی ساطور باشد ؟!

 

چشم انتظار طفل من  نیست ، آسیه ای در ساحل نیل

گهواره ی داغش قرار است ، طعمه برای تور باشد

 

بگذار باهم پر بگیرند ، تا عرش از روی گلویش

دیگر نباید سینه سرخی ، در حنجرش محصور باشد

 

سر نیزه ها چشم انتظارند ، کوچکترین ماه ِ زمین را

وقتی که با سر می تواند ، دنباله دار ِ نور باشد

 

هم خیمه ها ماندند در بند ، هم دود می کردند اسپند

شاید برای خنده هایش ، چشمان دنیا شور باشد

 

دارند می تازند اسبان ، روی دل خون ِ بیابان

ای خاک ، قلبم را بخوابان ! بگذار از این ها  دور باشد

 

این خطه ی خشک ِ کویری ، لب های بی خواب رباب است

آبی نمی نوشد پس از این ، حتی اگر مجبور باشد

 

سر می دهند و ... سرزمین نه ، جان می دهند آسان و ...دین نه

در این عشیره کودکان هم ... جایی که حرف زور باشد