فریادِ زخم خوردi
حَبلُ الوریدِ عالم و حَبلُ المَتین : حسین
سررشته ی امید ِ زمان و زمین : حسین
دریای خلقت از ازل افتاد در خروش
تا فاطمه صدف شد و دُرّ ثمین : حسین
توحید از نگاه ِ نبی بر دو محور است :
"اِیّـــاکَ نَعبُـــد..." است علی ،" ...نستعین ": حسین
لبریـــز کرده اند سبوهـــای تشنــه را
معجون ِ صبر وغیرت و شهد ِ یقین : حسین
دنیا چنان گلوی ِ به تاراج رفته ای ست
فریادِ زخم خورده ی " هَل مِن مَعین ":حسین
لبّـــیک یا شهیــــــد بگویید شــــاهدان !
با حج شده ست ذره به ذره عجین ، حسین
کعبه طواف می کند از دور ، دُور ِ او
قبله نمای عزت ِ دنیا و دین : حسین
قرآن به دست ِ جوهر ِ خونش نوشته شد
جان داد در قبال ِ " وَ لَاالضـّــآلّین " حسین
" اَلکَـــهفِ وَالرقیـــم " بخوانید نیزه ها !
در اوج ِ آسمان شده "کهف ُ الحَصیــــن" ، حسین
نهج البلاغه خطبه به خطبه به خاک ریخت
وقتی که شد شبانه خرابه نشین ، حسین
خون ِ خدا به رگ رگ ِ موعود ، می دود
دستی که بر می آورد از آستین : حسین
انگشت بر لب انـــد تمام فرشتـــه ها
فهم ِ کسی نشد به خدا .... کیست این حسین ؟!
