دوازدهمین اردوی آموزشی تماشا
دوازدهمین اردوی ادبی تماشا با حضور محمدرضا سنگری، حسنا محمدزاده، مجید قیصری، فریبا یوسفی دبیر این نشست و همچنین وحید سمنانی و مبین اردستانی منتقدان مجموعه آثار سمانه خلف‌زاده که با عنوان‌های «دم»، «بازدم» و «همدم» منتشر شده، به دبیری فریبا یوسفی برگزار شد.
در دومین کلاس اردوی ادبی تماشا، حسنا محمدزاده غزل «چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون/ دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون» از دیوان شمس مولانا را قرائت کرد و یادآور شد که در این شعر شاعر با تصاویر تودرتو که فراواقعی در عالم امکان هستند یک حس و دریافت و درک را بیان کرد که سمبلیسم فرارونده است.
وی به نمادهای پرکاربرد در اشعار شاعران معاصر پرداخت و اظهار کرد: از نمادهای پرتکرار درخت است که نماد مردم ایران و ایستادگی است. همچنین آب نماد پاکی و روشنی، شهیدان و زندگی و حیات، آیینه نماد پاکی و آرامش، کبوتر نماد خلوص، سادگی، صلح، امید، خوشبختی و آزادی، موریانه نماد نابودسازی آهسته و در شعر قیصر نماد دشمنان ضعیف و ناتوان داخلی، قطار نماد گذر زمان، پنجره نماد دریچه‌ای به معنویت نور و جهان، دیوار نماد موانع است.
محمدزاده با قرائت شعر «کویر» قیصر امین‌پور تاکید کرد که این غزل به یاد شریعتی سروده شده و به کتاب «هبوط در کویر» اشاره دارد و کویر در این شعر نماد بی‌حاصلی دنیا است.
مدرس دومین کلاس دوازدهمین اردوی ادبی تماشا عنوان کرد: رمزهای ابداعی و فردی از طبیعت و پدیدارهای جهان ماده گرفته شده و تفاوت رمزها در نظرگاه شاعران مختلف فردیت را به خوبی نشان می‌دهد. آیینه در دفتر «آینه‌های ناگهان» اثر قیصر امین پور به مفهوم دوری از خودبینی و زلال بودن است و سیب سبز نماد شهدای به تکامل رسیده و باران نماد حیات ابدی و جاودانگی است.
وی دو عامل ابهام در شعر شاعر را ناشی از ضعف شاعر و کژتابی‌ها و نمادگرابودن شاعر و همسطح نبودن علم و آگاهی شاعر با مخاطب دانست.
محمدزاده در ادامه به شعر «کسی نام عزیز تو را ز خاطر برد/ کلید پنجره رو به باغ را گم کرد» قیصر امین‌پور اشاره کرد و یادآور شد که شاعر باغ مظهر زیبایی باطنی در نظر گرفته و پنجره هر روزنی که انسان را به دنبال درون بکشاند، است.
وی عنوان کرد: شعر نه باید خیلی سطحی و نه خیلی پیچیده باشد چراکه سطحی بودن شعر قابل پسند نیست و پیچیده بودن ذهن را درگیر می‌کند و مانع از دریافت مخاطب می‌شود.
محمدزاده در پایان سخنانش به تفاوت‌ها در شیوه بیان شاعران متعدد پرداخت.
